Dag 20

Dag 20 vrijdag 27 juli

Alles inpakken en het controleren van het gewicht van de koffers is nu van primair belang. Voor de laatste keer alles in de fijne auto inladen en op weg naar Alamo rental car, een reis van 50 minuten. Bij het inleveren wordt met gele stift de steenslag op de vooruit gemarkeerd en wordt een schade rapport ingevuld. Benieuwd wat daar mee gedaan wordt. We zien diverse grote auto's staan, Nissan Mitsubishi Dodge enz.

Wat zullen we deze heerlijke auto met V6 missen, de voortreffelijke automaat, de wegligging, de vierwielaandrijving en ook de rijassistent bij de cruisecontrol die automatisch remt en afstand behoudt. Britt ondekte pas ce laatste dag dat de achterstoelen ook stoelverwarming hadden. Op so.mige dagen had zij het koud, dut door zwasr security glas achter en dus geen warmte van de zon had zoals wij voorin wel. Totaal 3463 mile=5600 km gereden met een gemiddeld verbruik van 1:10. $ 2.80 per gallon= 3,785 liter geeft $ 0,74 en 1 tank gratis.

We stappen in de shuttle bus van Alamo die ons naar de east site ingang brengt, waar Delta gehuisvest is. Na ½ uur in de rij zijn koffers ingecheckt, 22 en 20 kg, en lopen we door naar de douane. We hadden op E-ticket gezien dat we TSA pre indicatie hadden, hiermee mochten we in een aparte rij wat maar 5 minuten duurde ipv de rij van 35 min.

Ondertussen melding van Delta ontvangen dat wij bij gate A27 moeten zijn, nu een moment van 2 uur wachten in een gelukkig koele omgeving met free wifi.

De eerste vlucht moet ons naar Atlanta brengen, een vlucht van 3 uur en een tijdzone van 2 uur overbruggen. De overstaptijd hier is 1 1/2 uur. Hierna richting Amsterdam, een vlucht van 8 ½ uur.

Net voordat we moesten boarden begint het te regenen, jaammer van de afsluiting. Dan begint er de paniek uit te breken, het inkomend Delta toestel waarmee wij naar Altanta moeten heeft in het plaatselijke noodweer technische schade opgelopen. De neus en het rechtervoorraam hebben flinke schade. Dan horen we dat dit toestel niet meer gaat vliegen. Een half uur lang loopt iedereen van Delta rond als een kip zonder kop en er is geen informatie. Dan horen we dat diegenen die een aansluitende vlucht hebben in de rij moeten gaan staan. Na 40 minuten komen we eindelijk aan de beurt. Onze vlucht moet omgeboekt worden, maar gezien late tijd (het is nu al 16.10 uur) zijn er niet veel mogelijkheden. Na 45 minuten zoeken, bellen en weer zoeken, kunnen we met Lufthansa mee. Echter deze vlucht gaat al op 17. 25 uur en de koffers moeten nog om. Mia en ik lopen alvast met handbagage naar gate A43 om daar te wachten. Via Bellen naar Britt via Whatsapp, hoorde ik dat het met koffers nog niet geregeld was. Ik teruggelopen en Mia daar maar wachten en dit allemaal op haar verjaardag. . Ondertussen had vlucht Lufthanza ook delay tot 18.00 uur. De vriendelijke Delta medewerker was nog steeds druk bezig om het met de koffers te regelen. De bagage afhandeling die koffers overdracht moeten regelen namen de telefoon niet op. Eindelijk had hij iemand aan de lijn en de Delta medewerker begint zelf te lachen. Ondertussen vertelde ik dat Lufthansa ook delay had en dat we iets meer tijd hadden. Hij vertelde dat de koffers binnen 10 min bij Lufthansa aangeboden moeten worden anders kan het niet meer. Ondertussen moest deze man naar een andere gate om daar te helpen en nam collega zijn taak over. Net op tijd kreeg hij groen licht en wij de tickets, 18.00 naar Frankfurt en na 1 uur en 40 min overstaptijd naar Amsterdam. Nu hollen nasr gate A43.

Bij de bali van Lufthansa kregen we te horen dat wij gezien late aanmelding geen eten zouden krijgen, maar dat we nog 15min hadden om iets te kopen. Snel 2 sandswits gescoord en als allerlaatste door bording. Helaas hadden we hier ook weer 1 uur vertraging door het slechte weer. Nu maar hopen dat we de overstap kunnen halen.

In Frankfurt ligt de gate waar we de aansluitende vlucht naar Amsterdam hebben op 5 minuten wandelen. De wet van Murphy is ook hier van toepassing, ook hier weer een uur vertraging. H

Hier zien we het TwinCup team van Nederland staan, 3 mensen van Audi Geldermalsen (services)en 3 uit Audi Goes(techniek) https://www.zakengidstiel.nl/nieuws/algemeen/425671/serviceadviseurs-de-waal-winnen-audi-twin-cup-

Gelukkig gaat het verder, buiten de heftige turbulentie boven het IJsselmeer, verder goed. Een vlucht van ongeveer 1 uur dus al met al 2 uur vertraging met oorspronkelijker vlucht. Het had gezien de late tijd en de mogelijkheden pas op zaterdag vliegen veel slechter gekund.

dag 19

Dag 19 donderdag 26 juli

Waarom laten reizigers van de amerikaanse Southwest Denver links liggen? Volgens de verhalen op internet heeft Denver echt wel iets te bieden, met name voor reizigers die ook wat meer willen weten van de historie van de Amerikaanse "Wild West".

Denver was in de vorige eeuw de hoofdstad van het wilde westen. Hier kwamen de goudgravers hun voorraden aanvullen, pioniers uitrusten voordat ze de Rocky Mountains oversteken en missionarissen van alle gezindte proberen aanhangers voor hun religie te vinden. Dit alles is in Denver en directe omgeving nog steeds terug te vinden.

Wij willen vandaag ook een toeristisch aspect op te doen door een tour met de trolley. Hiermee hopen we een andere kijk op Denver te krijgen vanuit het half uur durende ritje "Denver Sightseeing". Deze oude trolly vertrekt vanaf de Denver Rail Heritage Society (Spoorweg museum). De trolly rijdt van April tot September dagelijks. http://www.denvertrolley.org

We komen zien hierbij 8 highlites

Nog enkele (via internet vergaard) bezienswaardigheden:

In Lower downtown Denver is Larimer Square is het centrum van dit gebied, en 's avonds is iedereen hier te vinden die zin heeft in een gezellig avondje uit. Dit is de plek om Amerikanen te ontmoeten, te praten over van alles en nog wat.

Je doet hier een hele andere indruk op over de "oppervlakkige" Amerikaan.

Als je een kaartje kunt bemachtigen voor een baseball game in het het nabij gelegen Coors Field, dan kan je dag werkelijk niet meer stuk. In LoDo zijn ook tal van cafeetjes en restaurants te vinden, variërend van spotgoedkoop tot schrikbarend duur. De meeste bieden allemaal prima eten, echter bedieningsgeld is in de VS nooit in de prijs van een maaltijd inbegrepen. Laat merken hoe je de bediening vindt door een fooi achter te laten van 10-15%..

In het centrum van Denver zijn ook een aantal musea te vinden die de historie van dit gebied belichten. In het Denver Art Museam bijvoorbeeld is kunst van amerikaanse schilders uit de 19de eeuw te vinden, indiase kunst en oude chinese kunst. In dezelfde omgeving vind je het Molly Brown House Museum . Dit museum is gevestigd in het voormalige huis van de "Unsinkable Molly Brown".

Deze dame is rond de eeuwwisseling vanuit arme kringen omhoog geklommen in de rijke Denver society. Ze werd beroemd als een van de overlevenden van de Titanic ramp.

Op wat grotere afstand van het centrum, bij het voormalige Lowry Airforce Base ligt "Wings Over the Rockies Air and Space Museum". Liefhebbers van oude en nieuwe vliegtuigen kunnen hun hart ophalen. Het museum is direct te herkennen aan de grote B-52 bommenwerper die voor de deur geparkeerd staat.

Littleton, vroeger een voorstadje van Denver, heeft een museum die het harde leven van de pioniers op een interessante wijze in beeld brengt. Op een gebied van enkele hectare is hier een openluchtmuseum met een boerderij, woonhuis, school en verschillende werkplaatsen zoals die in de vorige eeuw in dit gebied te vinden waren. In de zomerperiode zijn mensen in klederdracht aanwezig om te laten zien hoe het leven toen was. Zij beantwoorden vragen van bezoekers op grappige en leerzame wijze. Dit museum is gratis.

Als je wat actie zoekt, ga dan naar Elitches Garden of Water World. Dit zijn beide pretparken volgens Amerikaanse formule. Breng zwemkleding mee.

Shoppen Denver

De 16th Street Mall in downtown denver is zeer geschikt voor het vinden van souvenirs. Als je echter op zoek bent naar aanbiedingen of betaalbare kleding, bezoek dan een van de Malls in de Denver suburbs (Aurora, Arvada, Littleton, enz.). Park Meadows Mall in het zuiden is een van de grootste winkelgebieden in Denver met ruime keus op alle gebieden.

Houdt bij een bezoek aan Denver in gedachte dat de stad erg uitgestrekt is. Zoals op veel plaatsen in Amerika is een auto hier geen overbodige luxe. Het stedelijke gebied van Denver beslaat een gebied dat zo groot is als de Randstad Holland, maar met "slechts" drie miljoen inwoners. Je zult dus af en toe iets verder moeten rijden dan in een compacte stad als New York. Er is redelijk openbaar vervoer in het stedelijke gebied en de meeste plaatsen zijn met bus te bereiken, maar dan moet je iets meer tijd uittrekken om alles te zien. Een (huur)auto maakt het allemaal iets makkelijker, en rijden in Denver is een verademing vergeleken bij de volle snelwegen in Nederland.

Dit is slechts een korte opsomming. Denver en omgeving heeft veel meer vormen van vertier zoals een dierentuin, botanische tuienen, bierbrouwerijen, IMAX theater, Rock Cafes, Concerten, tientallen kilometers fiets en wandelpaden.

dag 18

Dag 18 woensdag 25 juli

Denver.

We hebben afgesproken, om gezien het vakantiegevoel te houden, eerst tot 14.00 uur bij de pool door te brengen en daarna Denver LoDo (Lower Downtown Denver) te bezoeken.

Lower downtown Denver, heeft een aantal gezellige straten waar de meeste gebouwen niet zijn veranderd sinds de cowboys ze vroeger bezochten. Larimer Square is het centrum van dit gebied, en daarom willen we hier vanmiddag onze tijd doorbrengen.

We parkeren de auto vlak bij Larimer Square op een openbare parking en lopen 16e street door, het mooiste gedeelte met vele bars en restaurants. . Bij Rock Botton Brewery drinken we een biertje en nemen een voorgerecht om zo naar de mensen te kijken. Het is druk op straat en dat heeft te maken met de baseballwedstrijd in het Coors Field stadium waar om 18.40 uur de wedstrijd tussen Astros (Houston) en Rockies (Denver) MLB competitie begint. https://www.mlb.com/rockies/ballpark

Hier lopen alle supporters door elkaar, politie nergens te zien, geen afzettingen, niets niets niets. Hoe anders dan in Nederland!

Omdat we tot 19.00 uur mogen parkeren zijn we even Sushi wezen eten in Soko Suchi&Sake bar, maar dat was een tegenvaller.

Terug naar de auto om nog ½ uurtje af te leggen naar hotel. Gelukkig erg rustig op de weg en bij hotel maken we gebruik van de consumptiebonnen die we gekregen hebben. Het is druk en alle kamers zijn bezet, we lopen naar de kamer en relaxen nog wat. Morgen weer downtown en de trolly tour.

Dag 17

Dag 17 dinsdag 24 juli

Vandaag gaan we het Estes Park verlaten en rijden via Nederland richting onze eindbestemming Denver. Met het opstaan zien we in tegenstelling met gisteren een strakke blauwe lucht. Wat een enorm verschil en de natuur ziet er veel mooier uit. Het eerste stuk loopt via een ski area en het stikt er van de prachtige chalets in de bergen. Dit kunnen gezien de grootte niet alleen vakantiehuisjes zijn. Iets verder wordt er weer aan de weg gewerkt en is 1 baan afgesloten, hier staan weer de mensen met bordjes met slow en stop. Dan komen we op 3100 meter hoogte en heel achteraf een uit stenen gebouwd kerkje tegen met iets hoger een groot wit kruis en verschillende bijgebouwen.

Plaatsje Nederland is heel klein, maar ligt wel op 2500 meter hoogte. https://nederlandco.org/

We hebben de auto even geparkeerd en hebben een klein rondje gelopen. Een kerkje en firestation met daarbij de mining company en winkels kroegen en toeristische rommel. Naast Nederland ligt een enorm meer, Barker Reservoir, waar van alles gebeurt en we zien hier ook veel campings en trail paden voor de hikers.

De weg verder loopt via de mooie Peak to Peak hwy. Het laatste stuk voor we weer de Valley inrijden zien we weer prachtige houten huizen tegen de berghellingen met prachtig uitzicht op dalen. Hier ligt ook een prachtig meer, Glacier Lake waar veel watersport met speedboten van locals gebeurt. Ook komen we hier diverse kampeerwinkels tegen ook gezien het feit dat er veel “gehike” wordt.

We wilden ook op weg naar Mount Evans onder Idoha Springs, maar gezien het slechte weer maar niet gedaan. Mount Evans hadden we namelijk ook met onze nationale parkpas kunnen bezoeken.

We rijden door naar een Walmart ten westen van Denver om voor de laatste dagen drinken in te slaan en gaan langs een enorme liquor store http://tipsysliquorworld.com. om bier en wijn te kopen. Gezien de High School naast de Walmart mogen ze geen drank verkopen.

Rond 14.30 uur komen we in het hotel aan en kunnen gelukkig gelijk inchecken. Gezien de gespaarde punten kunnen we de 3 overnachtingen gratis afnemen. Weer een meevaller.

Gezien we bewust gekozen hebben voor dit hotel, groot buitenbad, gaan we lekker bij de pool vertoeven. Ondertussen 3 kaartjes besteld voor de film Mamma Mia en gaan we rond 17.30 uur naar de luxe shopping mail waar de bioscoop gehuisvest is. Hier eerst maar even rondgekeken naar Hugo Boss, Loui Vuitton, Burbury en nog vele andere exclusieve winkels. Dan door naar de cinema om popcorn en cola te halen om de film van 2 uur op zijn Amerikaans te doorbrengen. Ook hier komt er weer een weeralarm op de telefoon binnen maar daar merken we binnen niets van. Rond 21.30 uur rijden we weer terug naar het hotel.

Dag 16

Dag 16 maandag 23 juli

Gezien het verwachte slechte weer zijn we op een redelijke tijd vertrokken richting het visitor centrum. Aan de ranger gevraagd wat bezienswaardigheden zijn en welke route hij adviseert. Helaas zijn er geen bevers meer, de Elk heeft de bast van de bomen gegeten bij Otter creek zodat er te weinig hout langs het water is??? Hij raadt ons de weg naar Grand Lake aan, 5 tot 6 uur op en neer.

Deze weg kent een hoogteverschil van 2000 meter tot 4000 meter en loopt via een kronkelende weg door bos, bergwanden en afgronden tot de top in dichte mist en regen. Bovenin zien we een “Marmot” op een rots liggen

Volgens een ranger bij Alpine Visitor Centre zijn er vanmorgen enkele moose gezien halverwege Grand Lake bij Timber Creek. Zijn tip blijf rechts kijken en let op groepen mensen met een camera. Gelukkig zien we er een lopen in de verte en deze geprobeerd te fotograferen. Ook komen we een Elk tegen en enkele herten, echter de pika’s (fluithaasjes) hebben we niet gezien. In de afdaling passeren bij Milner Pass op 3300 meter hoogte het continental devide. Dit is het scheidingspunt van de waterafvoer, of naar de Pacific Oceaan of naar de Atlantische Oceaan.

Vanmorgen was het nog gedeeltelijk zonnig maar in de middag veranderde het naar mist, regen en hagel sneeuw. De temperatuur loopt boven ook terug naar ongeveer 7 graden. De rit terug verloopt daardoor langzaam en je moet erg opletten. Sommige auto’s gebruiken alarmlichten, sommige helemaal geen verlichting terwijl het zicht soms minder dan 15 meter is. De rit is maar 100 mile (160 km) echter de duur is 6 uur. Net o_O de hotel van main street dit de oudste cinema van de USA, THE OLDEST OPERATING SINGLE HOUSE MOVIE THEATRE IN THE UNITED STATES THAT WAS BUILT AS A MOVIE THEATRE- BUILT IN 1913

Terug bij het hotel gaan we lekker chillen in hottub/zwembad en op kamer met films kijken.

Dag 15

Dag 15 zondag 22 juli

Op weg naar Estes Park, een hele lange rit van 600 km voor de boeg door de prachtige vlaktes van Wyoming en Colorado. Ook hier weer enorme prairie vlaktes afgewisseld met landbouwgrond. Weer veel open ranches met overal grazende groepjes overwegend zwarte glanzende koeien.

Vlak bij Fort Collens zien we een enorme fabriek van Budweiser met ongeverr honderd trucks staan en rijden door diverse straten ( via tom tom gestuurd) door de mooie stad en komen langs een groot recreatiemeer waar het ondanks de naderende buien nog erg druk is.

Het laatste stuk gaat slingerend door de bergen langs een wild stromend riviertje, waar overal vissers in het water staan met vlieghengels. Langs de kanten met uitzicht op het ester staan overal chalets of prachtige houten villa’s.

Onze kant richting het park in is rustig maar gezien de zondag is het tegemoetkomend verkeer druk. Als we na het inchecken even het stadje in rijden worden we overvallen door het toeristische gehalte en de drukte in de straten.

Na terugkomst in het hotel even gevraagd wat een goed restaurant is, volgens de baliemedewerker is Smokin Dave’s BBQ & Brew een aanrader. Dat klopt dat is zeker.

Morgen, maandag een stukje over de “trail Ridge Road Beaver Meadow National Scenic” rijden en hopelijk wildlive spotten.

Dag 14

Dag 14 zaterdagdag 21 juli

Rapid City.

Vandaag staan Mount Rushmore en het Grazy Horse memorial op het programma. Gutzon Borglum is de kunstenaar die het Mount Rushmore National Memorial ontworpen en (mede) gemaakt heeft. Het was een goed museum. Gutzon begin zijn levenswerk op 10 augustus 1927 (hij was toen 60 jaar oud) en hij heeft er met 400 man/vrouw 14 jaar lang aan gewerkt. De werknemers waren voornamelijk oud-mijnwerkers en niet geschoold als kunstenaar. Velen namen de baan aan omdat er nu eenmaal brood op de plank moest komen, maar gaandeweg werd het voor de meeste steeds meer een roeping. Gutzon stierf in maart '41 net voor de voltooiing van het werk. Zijn zoon Lincoln, die gedurende het werk zijn linkerhand was heeft het werk voltooid. Het hele project heeft 1 miljoen dollar gekost. Alhoewel het bij aanvang de bedoeling was dat e.e.a. gefinancierd zou worden door middel van donaties bleek dit in de praktijk onhaalbaar. President Roosevelt besloot daarop dat de staat zou bijdragen. Het memorial beeldt 4 hoofden uit van George Washington, Thomas Jefferson, Abraham Lincoln en Theodore Roosevelt zij symboliseren respectievelijk " the founding, growth, preservation and development of the US" en zijn daarom door de kunstenaar uitgekozen. Oorspronkelijk zou het memorial uit 3 hoofden bestaan. Roosevelt hoorde er niet bij. Roosevelt was echter goed bevriend met Gutzon (en had zorg gedragen voor de financiering). Gutzon besloot Roosevelt dus toe te voegen. Dit gegeven was erg controversieel. De bevolking vond dat de historie nog niet had geleerd dat Roosevelt van grote betekenis was geweest voor de VS, hij leefde immers nog. Gutzon vond echter dat Roosevelt stond voor vernieuwing en uitdaging en hield vast aan zijn bijgestelde plan. Overigens is het plan gaandeweg het proces diverse malen bijgesteld. Men moest rekening houden met zwakke plekken in de rotsen en kon dus niet alles maken zoals vooraf bedacht. Heel bijzonder zijn de ogen van de presidenten. Die zijn zo gemaakt dat zij onder invloed van het licht (en schaduw) zorgen voor een andere gezichtsuitdrukking.Daarnaast heeft Gutzon op een hele geraffineerde manier (met enkele streepjes) het toch voor elkaar gekregen de bril van Roosevelt in het graniet vorm te geven.

Net voor de ingang zien we een stuk of 10 Corvettes van de tour staan, snel een foto maken en weer door. Zij hebben 2 dagen met groep van ongeveer 100 Corvettes een tour gedaan en zijn deze dag vrij om in deze omgeving zelf te toeren. Over het algemeen zijn het oudere mensen en wij vragen ons af hoe zij erin en eruit gaan.

https://www.blackhillscorvetteclassic.com

Gelukkig was het weer goed en hadden we mooi licht voor goede foto's. Het is wel indrukwekkend hoor en natuurlijk veel Amerikaan chauvinisme op deze plek. In de garage/parkeerplaats kun je nummerborden van alle staten spotten. We hebben een wandeling aan de voet van het memorial gemaakt, leuk omdat je dan steeds een andere kijk er op hebt. Het memorial bevindt zich 150 meter boven het maaiveld, de koppen meten 14 meter, de neus van Lincoln is 6 meter lang, de ogen hebben een doorsnede van 3,5 meter, zomaar wat cijfers om aan te geven hoe enorm dit memorial is.

Hierna op weg naar Crazy Horse Memorial http://crazyhorsememorial.org/.

De indianen wilden laten zien dat ook zij invloedrijke leiders hadden. Zij vonden dat de presidenten juist waren geweest voor hun leed. Lakota Chief Henry Standing Bear vroeg aan Sculptor Korczak Ziolkowski een memorial uit te hakken van de leider van de Lakota, Crazy Horse. Dit was in 1939. Het Crazy Horse Memorial is de grootste sculptuur ooit door mensen gemaakt. Het beeld stelt de belangrijke indianenleider Crazy Horse voor, zittend op een paard.

Men heeft een stichting opgericht en door de entreegelden en donaties kan dit werk worden. Dit is ook het belangrijkste verschil tussen beide monumenten, Mount Rushmore voor een belangrijk deel is gefinancieerd door de overheid, terwijl de bouw van Crazy Horse Memorial geheel wordt bekostigd door middel van giften en entreegelden.

Korzac was een gerespecteerd kunstenaar. Zijn grote droom kwam uit toen hij door Gutzon gevraagd werd mee te werken aan het Mount Rushmore National Memorial. De media roemde zijn werk daar en daardoor werd hij uiteindelijk gevraagd door Henry Standing Bear. Hij arriveerde in 1947 in the Black Hills. In eerste instantie was hij alleen, hij bouwde een huis, begon een kleine melkveehouderij en een klein bosbouwbedrijf (nu het grootste bosbouwbedrijf van de VS) om van te leven en zocht een goede plek voor het memorial uit. In 1948 begin hij met zijn werk, alleen. Hij trouwde en kreeg 10 kinderen. Het werk schoot niet erg op. Korzac weigerde geld van de staat aan te nemen en kon dus alleen personeel aannemen als er geld binnenkwam door middel van donaties. Vaak werkte hij dus alleen, later met zijn zoons. Korzac overleed plotseling in 1984 op 72 jarige leeftijd. Zijn vrouw Ruth naam het project van hem over. In 1998 was het hoofd van Grazy Horse gereed, het hele beeld is nog lang niet af.

Als je het terrein oprijdt kom je allereerst bij een grote parkeerplaats. Vandaar loop je naar het Visitor Complex, dat bestaat uit een Welcome Center, het Indian Museum of Native Americans en het Native American Educational and Cultural Center. De eerste vleugel van the Indian Museum of Native Americans werd in het begin van de jaren ’70 van de vorige eeuw gebouwd, de collectie breidt elk jaar uit dankzij donaties van indianen die oude gebruiksvoorwerpen en kunstwerken ter beschikking stellen. Zowel in 1996 als in 1998 is de expositieruimte flink uitgebreid, in 1996 werd het Native American Educational and Cultural Center aan het museum toegevoegd, en in 1998 werd het immens grote Welcome Center geopend. Vanaf de Viewing Veranda kan je het monument in de verte zien staan, je treft hier ook een schaalmodel aan (schaal 1 op 34), zodat je kan bekijken hoe het beeld er na voltooiing uit zal zien.

Als je het beeld van dichterbij wilt bekijken kan je (tegen betaling) gebruik maken van de shuttlebussen die rijden van het Visitor Complex naar de voet van het beeld. Daar kan je even uitstappen om enkele foto’s te nemen.

Op dit moment werken 2 kleinzonen met nog 10 andere werknemers aan de voltooiing van de arm en hand. Dit zal naar verwachting nog 12 jaar duren. Dit beeld is nog groter dan het Mount Rushmore Memorial. Het beeld zal als het klaar is 172 meter hoog zijn en 195 meter lang. Op de arm kunnen 4000 mensen staan, het hoofd van Grazy Horse is 28 meter hoog.

Kortom een goed bestede middag.

dag 13

Dag 13 vrijdag 20 juli

Rapid City staat vandaag op het programma, een ritje van 4 uur. We gaan via de Interstate om op te kunnen schieten. Tussen Gillette en Rapid City op de I90 lijkt wel een toer van Corvettes bezig te zijn, we komen er zeker 25 tot 30 tegen. Oude en nieuwe modellen en in alle kleuren. De 4 pijpen aan de achterkant als wel de extreem lage voorkant blijft bekoren. Net voor Rapid City is 4 auto's voor ons een kettingbotsing geweest. Auto's flink in de kreukels en airbags uit, zien we en bijgestaan door Statetroopers highwaypatrol en scherff.

https://www.statetroopers.org/useful-links

/highway-patrol-state-police-websites

In Rapid City moeten we enkele boodschappen doen en dan willen we relaxen in de pool van het zwembad om zo uitgerust te zijn voor de drukke dag van morgen